Diyojen Sendromu

Diyojen sendromu hiç çöp atmayıp biriktirme ve toplumdan izole bir şekilde yaşama rahatsızlığıdır.

Adını kinik felsefenin öncülerinden olan filozof Diyojen’den alan diyojen sendromu, yaşlı bireylerde görülen bir davranış bozukluğudur. Kurallara bağlı yaşamı reddeden Diyojen, halka açık yerlerde yatıp kalkmış, hayatını sürdürmek için dilenmiş, kendine sadeliği ve basitliği ilke edinmiş bir filozoftur. Bu sendromdan muzdarip kişiler de aynı Diyojen gibi kendilerini toplum dışına iterler, dış görünüşlerine önem vermezler, insanlarla iletişim kurmaktan kaçınırlar ve çöp biriktirme alışkanlıkları vardır. Bu hastaların genellikle sosyokültürel seviyesi yüksektir ve bu davranışları çok yavaş edinirler. İlk olarak etraflarıyla temaslarını kesen bireyler sonrasında sosyal duygularda çöküş yaşarlar. Genelde yalnız yaşarlar ve yardım kabul etmezler. Diyojen gibi tek istekleri “Gölge etme başka ihsan istemez.” olan hastalar toplum tarafından da çok umursanmazlar. Bu sendrom, beynin idari işlevlerden sorumlu olan frontal lobunda meydana gelen bozulmalar sonucu oluşur. Buna karşın her frontal lob bozunumunda bu belirtilerin ortaya çıkmaması henüz açıklanabilmiş değildir. Sendromun kişilik yapısıyla birlikte ortaya çıkan bir nöropsikiyatrik bir hastalık olması muhtemeldir.

Hazırlayan: İrem Havle

Kaynaklar:

http://1.usa.gov/1NzLnfj
http://bit.ly/1YxY4dz
Oğuz Tanrıdağ. 2014. Beyin ve Davranış İlişkileri Üzerine Konferanslar ve Dersler: 291-294

Diyojen Sendromu ; http://sinirbilim.org/diyojen-sendromu/

#diyojen #sendromu