Doku Kültürü
Canlıdan alınan hücreleri uygun ortamda invitro olarak yaşatıp üretmek ve bunlar üzerinde inceleme yapmak esasına dayanır. Kültür ortamı olarak fizyolojik sıvılarla beraber kan plazması ya da embriyonal doku sıvıları kullanılır. Doku kültürü lamlarının ortası oyuk olup kültür sıvısı ve taze doku parçası buraya konur. Koyduğumuz doku içindeki canlı hücreler kültür sıvısında, 37°C ısıda canlılıklarını korurlar ve kısa bir süre sonra üremeye başlarlar. Bu hücreler canlı olarak faz kontrast mikroskobu ile incelenebilirler, vital boyalarla boyanabilirler.
Ayrıca kültür sıvısına bazı maddeler eklenerek bu maddelerin canlı hücreler üzerine etkileri araştırılabilir.
Otoradyografi
Organik ya da inorganik bileşikler halinde organizmaya verilen radyoaktif elementler vücut metabolizmasına katılır. Özellikle o maddenin sürekli ve hızlı kullanıldığı yerlerde kısa sürede o elementin yerini alır (iyotun tiroid bezlerinde tutulması gibi). O dokuya ait histolojik kesitlerde radyoaktif elementin saldığı ışınların bir fotoğraf plağını etkilemesiyle ortaya çıkan görüntünün incelenmesi bu yöntemin esasını oluşturur. Otoradyografide kullanılmaya elverişli radyoizotoplar, radyoakitf karbon, trityum, fosfor, kükürt ve iyottur.
Histokimya
Çeşitli organik ve inorganik maddelerin doku içindeki varlığını, miktarını, yerleşme özelliklerini ortaya koyan bir çalışma yöntemidir. Bu yöntem, aradığımız madde üzerine bu madde ile reaksiyona giren renkli bir maddenin çöktürülmesi esasına dayanır. Ya da başka bir ifade ile sadece aradığımız maddenin bulunduğu yerlerin kullandığımız boya ile boyanıyor olmasıdır.
Örneğin, Prusya mavisi ile doku içindeki demirin, PAS (periyodik Asit Schiff) ile polisakkaritlerin varlığını, hatta miktarını ortaya koymak mümkündür. Renkli maddenin koyuluğu o bölgede aradığımız maddenin yoğunluğu hakkına bilgi verir. Daha kantitatif sonuçlar elde etmek için fotometrik çalışmalar bu yönteme eklenebilir.
Kaynaklar: Aykaç İ., Histolojik ve Histoşimik Boya Teknikleri, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum, 1977.
Bancroft J.D., Stevens A., Theory and Practice of Histological Techniques, Churchil
Livingstone, Edinburg, London and New York, 1977.
Biological stain commision, Stainin Procedurs, Second Ed., The William Wilkins Comp., Baltimore, 1960.
Bloom W., Fawcet D.W., A Texbook of Histology, IIth Ed., Sounders Compi Philadephia, 1986.
Buck H.C., Histologishe Technic, Georg Thieme Verlag, Stuttgart, 1933.
Erkoçak A., Genel Histoloji, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara, 1978.
Gabe M., Histological Techniques, Masson Springer Verlag, Paris, 1976.
Johnson K.E., Histology and Cell Biology, Williams Wilkins Comp., Baltimore, Maryland, 1991.
Kayalı H., Genel Histoloji, Taş Matbaası, İstanbul, 1985.
Knoche H., Leitfaden der Histologischen Technik, Gustav Fischer Verlag Stuttgart, 1979.
Histoloji
-
Endosülfan ve okratoksin-A’nın birlikte sıçanlarda toksisitesi: histopatolojik değişiklikleri
-
Histoloji Pdf Ders Notları
-
DEKALSİFİYE EDİLMEMİŞ KESİTLERİN HAZIRLANIŞI
-
DEKALSİFİKASYONU TEST ETMEK
-
KELATLAMA AJANLARI
-
ELEKTROLİTİK DEKALSİFİKASYON
-
ASİT DEKALSİFİKASYON SIVILARI
-
Histopatoloji nedir ?
-
KEMİK DOKUSU VE DEKALSİFİKASYON
-
MSS’DE DEJENERE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
MARKSCHE’DEN BOYASI (Spielmayer, Benda)
-
MSS‘DE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
KARIŞIK OLAN TEKNİK
-
BİELSCHOWSKY TEKNİĞİ
-
GÜMÜŞ ÇÖKTÜRME YÖNTEMLERİ