Fiksasyon İşleminde Nelere Dikkat Edilmelidir
1-Ölümden ve operasyondan sonra alınan örnekler hemen fiksatife atılmalıdır. Örnekler, ışık mikroskopi için kalp durmasından en geç 30 dakika, elektron mikroskopide ise 4 dakika sonra fiksatife alınmalıdır.
2-Fiksatifde kullanılan kimyasallar taze olmalı, titizlikle tartılmalı ve karıştırılmalıdır.
3-Doku parçaları mümkün olduğu kadar küçük olmalıdır.
4-Fiksatif, doku hacminin en az 10 katı, formalin için 20 katı olmalıdır.
5-+4 0C’de fiksasyon önerilir. Düşük ısılar fiksatifin dokuya işleyişini azaltırsa da otolizi önlediğinden doku iyi tespit edilir.
6-İçi boş organlar tespit çözeltisi ile doldurulmalıdır. Böylece tespit çözeltisi dokuya her iki yüzden işler ve iç yüzün düzgün yüzey şekli korunmuş olur.
7-Kırışma ve katlanma olasılığı olan dokular mantar plakalar üzerine gerilmelidir.
8-Kaba önce fiksatif konmalı, parçalar sonra daldırılmalıdır. Yoksa dokular kaba yapışır ve yapışma yerinden tespit çözeltisi dokuya işlemez.
9-Yağdan ve havadan zengin dokular tespit çözeltisinde yüzdükleri için kaset içine alınarak tespit çözeltisine batması sağlanmalıdır.
10-Tespit çözeltisinin dokuya işleyişini hızlandıran işlemlerden kaçınmalıdır. Yüksek ısı tespit çözeltisinin dokuya işleyişini hızlandırırken aynı zamanda otolizi de hızlandırır.
11-Kullanılan tespit çözeltisinin dokulara işleme hızı bilinmelidir. Alkol 5 mm kalınlığındaki bir dokuyu 5 saatte, % 4’lük formalin 4mmlik dokuyu + 4 0C’de 5 saatte tespit eder.
12-Özel amaçlar dışında doku 24 saatten fazla tespit edilmemelidir.
13-Tespit çözeltisi ne hipotonik ne de hipertonik olmalıdır. Osmolaritesi canlı dokunun osmolaritesi (300 mosl) ve ölü dokudakine (450 mosl) uygun olmalıdır. Tespit edilmeyen doku su ile kesinlikle yıkanmamalıdır.
14-Tespit çözeltisinin pH’sı dokunun pH’sına yakın olmalıdır (pH=6-8). Bu nedenle tamponlanmış formalinle dokuların tespit edilmesi daha uygun olur.
15-Fiksasyonda kullanılan kaplar dar boğazlı olmamalı, düz hatlı olmalıdır.
16-Doku çok sertleşmemelidir. Doku aşırı derecede sertleşirse kesit alımı zorlanır. Uzun zaman tespit çözeltisinde kalan ve tespit çözeltisinin buharlaşması ile sertleşen örnekler antiformin çözeltisine (1 g antiformin+5 cc su veya 20 cc konsantre çözelti+80 cc su) konarak veya doku tamamen kuruysa dimetilsülfoksit içinde yumuşatılarak tekrar çalışılabilir.
Akciğerlerin tespiti için trakeal instillasyon önerilir. 100 mm Hg’dan daha az bir basınçlı bir şırınga ile % 10’luk nötral formalin bir dirençle karşılaşıncaya kadar verilir. Ardından akciğerler çıkarılarak 48 saat fiksatife daldırılarak fikse edilir. Akciğerler, formalin buharı ile doygun hale getirilmiş kapalı alanda 5-6 saat bekletilerek de tespit edilebilir.
Histoloji
-
Endosülfan ve okratoksin-A’nın birlikte sıçanlarda toksisitesi: histopatolojik değişiklikleri
-
Histoloji Pdf Ders Notları
-
DEKALSİFİYE EDİLMEMİŞ KESİTLERİN HAZIRLANIŞI
-
DEKALSİFİKASYONU TEST ETMEK
-
KELATLAMA AJANLARI
-
ELEKTROLİTİK DEKALSİFİKASYON
-
ASİT DEKALSİFİKASYON SIVILARI
-
Histopatoloji nedir ?
-
KEMİK DOKUSU VE DEKALSİFİKASYON
-
MSS’DE DEJENERE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
MARKSCHE’DEN BOYASI (Spielmayer, Benda)
-
MSS‘DE MİYELİNİN GÖSTERİMİ
-
KARIŞIK OLAN TEKNİK
-
BİELSCHOWSKY TEKNİĞİ
-
GÜMÜŞ ÇÖKTÜRME YÖNTEMLERİ
