Liquidambar orientalis - Sığla Ağacı, Günlük Ağacı
Fotoğraf: Prof.Dr. Ahmet KARATAŞ
Liquidambar orientalis - Sığla Ağacı, Günlük Ağacı MUĞLA: Ula, Gökçe Köyü, 23.04.2008
Türkiye ve Rodos'a ENDEMİK olan bu meşhur ağaç türü, sel basmış ovalar, bataklık yerler, dere yakınlarındaki vadilerin kenar kısımlarında yetişir. Çiçeklenme dönemi Mart-Nisan aylarıdır.
Anadolu sığla ağacı (Liquidambar orientalis), Altingiaceae familyasından dünyada yalnızca Türkiye'de Fethiye ve Muğla civarında yetişen endemik sığla ağacı türü. Ağaç, 20 metreye kadar boylanabilir, görünüş olarak çınara benzer. Karaçamlarla karışık ormanlar oluşturur. Uzun ömürlü bir ağaçtır.
Ülkemizde iki alttür halinde bulunur. Nominat alttür (orientalis), deniz seviyesinden 1800 m yüksekliklere kadar bulunur ve Aydın ile Muğla illerimizde görülür; Türkiye'ye ENDEMİKtir. Diğer alttür (integriloba), denizden 800 m yüksekliklere kadar yetişir. Rodos dışında Antalya, Burdur, Muğla illerimizden kaydı vardır
Kabuk gençken çatlaksız yaşlıyken çatlaklıdır. Kabuklar gençken rengi grimsi, yaşlanınca grimsi kahverengi veya kahverengiye döner.
Genç sürgünler önce yeşilimtrak, sonra kırmızımsı-kahverengi olup, incedir. Çıplak ve parlak olan sürgünler üzerindeki lentiseller küçüktür ve çıplak gözle görülebilir. Yan tomurcuklar sürgünlere çok sıralı sarmal dizilmiştir ve sürgüne az çok yatıktır. Tepe tomurcuğu yan tomurcuklardan biraz daha büyüktür. Yumurta şeklinde, elipsoid ve sivri uçlu olan tomurcuklar parlak olup pulların kenarı hafif kirpikli, kahverengi sürmeli ve çıplaktır. Pulların rengi elma yeşili-kahverengidir. Ovuşturuldukları zaman aromatik olup, üzerinde 3 adet iletim demeti izi taşır.
Beş loplu ve ışınsal damarlı olan yapraklarda her bir lop genellikle ikincil olarak loplara ayrılır. Ucu küt veya sivri olan lopların sayısı ender olarak 3 veya 7'dir. Yaprakların kenarı ince ve muntazam dişlidir. Yaprak ayasının tabanında, ana damarların birleştiği yerde tüy demetleri saplanmış olup, bazı yapraklarda söz konusu tüyler yok denecek kadar azdır. Üst yüzleri tamamen çıplak ve parlak yeşildir. Yaprağın sapı ince ve oldukça uzundur. Erkek çiçekler kurul şeklinde ve tomurcukların üst ekseninde bulunanlar sık ve sapsız, alt tarafında bulunanlar ise daha seyrek olarak yerleşmiştir.
Çiçekler küre şeklinde, üzerleri küçük kırmızımsı çiçeklerle bezenmiştir. Çiçek olgunlaşınca dikenli kozalağa dönüşür ve grimsi-yeşil renk alır. Dişi çiçekler ilk oluştukları zaman renkleri yeşil olup daha sonraları kırmızımsı renk alır. Üzerleri hafif tüylü olup, meyve içinde dökülmeden kalırlar ve sertleşip odunsu bir yapı kazanırlar.
Meyve uzun bir sapın ucunda, aşağıya doğru sarkık olarak durur. Olgunlaştıkları zaman sertleşir, kapsüller açılır ve tohumlar dökülür. Çok küçük kanatlı olan tohumun rengi koyu kahverengidir, basık, dip tarafı yuvarlak, uç kısmı sivridir. Tohum kabuğu parlak, ince ve serttir.
Bitki Türleri - Flora
-
Campanula troegerae - İspir çıngırağı
-
Tunceli -Dersim Munzur dağlarından Tulipa L.
-
Dağnanesi -Cyclotrichium origanifolium
-
Centaurea tchihatcheffii - Yanardöner
-
Dere Marulu - Lactuca bourgaei
-
Kısmetağacı - Clerodendrum bungei
-
Türk Zambağı
-
Bolboğum - Polygonatum verticillatum
-
Kirpikli ZAMBAK - Lilium ciliatum
-
Sarı Salep -
-
Geranium rotundifolium L
-
Sedum album - Çoban kavurgası (Çepni, Gemerek-Sivas)
-
Clematis orientalis - köpektutağı
-
Primula vulgaris - Çuha çiçeği
-
Kastamonu Karanfili - Dianthus kastembeluensis