Tarım zararlılarla kimyasal pestisit olmadan mücadele
Ekolojik tarım sayesinde, pestisit kullanmadan da tarım alanlarında zararlılarla mücadele etmek ve araziyi zararlılara karşı daha dirençli kılmak mümkün.
Tarımla uğraşanlar bitki zararlısı problemlerine çeşitli tarım ürünlerinin bir arada ekme yöntemini ve yerel kaynaklardan temin edebilecekleri düşük girdili teknolojileri kullanarak uzun vadeli çözümler bulabilirler. Zararlılarla ekolojik mücadelenin temelinde agroekosistemin “bağışıklığını” artırmak ve sağlıklı toprak ile sağlıklı bitkileri desteklemek yatar (Altieri and Nicholls, 2005). Çiftçiler, bir yandan zararlıların performansını engelleyebilen bir yandan da zararlıların istilasına daha dayanıklı agroekosistemler tasarlayarak zararlıları büyük ölçüde azaltabilir (Gardiner ve dig., 2009). Son birkaç onyılda yürütülen anaakım araştırmaların gündeminde daha çok zararlılarla kimyasl mücadele yatmış da olsa belirli bazı zararlılarla mücadelede agroekolojik yöntemlerin de başarılı olduğunu ortaya koyan çalışmalar da yürütülmüştür. Birkaç örnek verelim:
• 1998 ile 1999 yıllarında Yünnan’da, Çinli biliminsanlarıyla çiftçilerin oluşturduğu eşsiz bir işbirliği sayesinde araştırmacılar pirinç mantarıyla (yaygın bir pirinç hastalığı) mücadelede biyoçeşitliliğin faydalarını ortaya koydu (Zhu ve dig. 2000). Çin çapında binlerce tarım alanında birkaç pirinç türünün karışımını yetiştirdiler ve hastalığa duyarlı pirinç türlerini daha dirençli türlerle bir arada yetiştirmenin sonucunda yüzde 89 daha fazla mahsul aldılar. Ayrıca monokültür yetiştirmeye oranla yüzde 94 daha az mantar vakasıyla karşılaştılar. İki yıllık programın ardından artık Çin’de mantar önleyici spreylerin kullanımı durdu. Bu yaklaşım, bitki genetiği üzerine çalışan şirketlerce zorla kabul ettirilen ve tüm tarım faliyetlerinde giderek yaygınlaşan aşırı monokültür yetiştiriciliğinden dönülebileceğini gösterdi (Wolfe, 2000, Zhu ve dig., 2000, Zhu ve dig., 2003).
• Afrika’da Uluslararası Böcek Fizyolojisi ve Ekoloji Merkezi’ndeki (ICIPE-International Centre of Insect Physiology and Ecology) biliminsanları darı sapkurduyla kimyasal ilaçlara başvurmadan savaşabilmek için bir itme-çekme sistemi geliştirdiler. Darı tarlalarının sınırlarına ekilen otlar zararlı böcekleri darılardan kendilerine çekiyor (çekme) ve darıyla birlikte yetiştirilen iki bitki türü (şeker kamışı ve bir tür dane baklagil olan legume silverleaf) zararlıları mahsulden çekiyor (itme) (Hassanali ve dig., 2008, Khan ve dig., 1997). İtme-çekme sistemi Kenya’da 4000’in üzerinde, Uganda ve Tanzanya’da ise yakalaşık 500 çiftçi tarafından test edildi ve son derece etkileyici sonuçlara ulaşıldı. Bu sistemin uygulandığı tarlalarda yüzde 40 ila 90 arası daha az sapkurdu istilası yaşandı ve tek başına darı ekilen tarlalara oranla ortalama yüzde 50 daha fazla mahsul elde edildi. Ek olarak örneğin sapkurdu ve striga’dan (bir çeşit canavarotu) muzdarip yarıkurak Suba bölgesinde, çiftçiler daha fazla süt ineğinin yemini elde ettikleri mahsulle desteklemeye başlayınca süt üretimi de arttı. Kenya’daki dört farklı bölgede yedi yıl boyunca itme-çekme sistemini kullanan çiftçiler, tek tür yetiştiren çiftçilere oranla hektar başına ortalama yüzde 74 daha fazla gelir elde etti. (Hassanali ve dig., 2008).
• Hindistan’ın Andhra Pradesh eyaletinde son birkaç yıldır pestisitsiz tarım devrimi yaşanıyor. Yerel kaynaklar ve geleneksel yöntemlerin modern bilimle desteklenmesiyle oluşturulan bu pestisitsiz yaklaşım, çiftçiye hem ekolojik hem de ekonomik olarak fayda sağladı. Bu tür uygulamalarla zarara uğrayan mahsulün oranı kimyasal pestisit kullanmadan yüzde 10-15 azatılabiliyor; bu sayede ürünü korumanın maliyeti de düşük oluyordu. Birkaç köyde ulaşılan başarı giderek yayıldı ve 1,5 milyon hektara ulaştı. Sonuçta eyalet çapında 18 bölgede yer alan 1800 köyde yaşayan 350 bin çiftçi bu uygulamalardan faydalandı. 50 köy pestisitten arındırıldı, 7 köy ise tamamen organik tarıma geçti (Ramanjaneyulu ve dig., 2008). Benzer bir diğer örnekse Kurak Alan Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü’nün (CRIDA- Central Research Institute of Dryland Agricuture) yürüttüğü genetik yapısı değiştirilmiş Bt pamuk2 ve non-Bt pamuğun pestisitsiz yönetim performansının ulaştığı başarı. Bu çalışma, non-Bt pamuğun pestisitsiz yönetiminin, Bt pamuğun pestisitli ya da pestisitsiz yönetimine göre daha ekonomik olduğunu ortaya koydu (Prasad ve Rao, 2006).
http://www.bugday.org
BİYOLOJİ ÖDEV YARDIM
-
Mercanlar ve Mercan resifleri hakkında bilgi
-
Kulak Nedir? Kulağın Yapısı ve Görevleri Nelerdir?
-
Göz nedir ? Gözün görevleri nelerdir ? Canlılarda göz ve görme organı
-
Boğaz nedir ? Boğazın kısımları nelerdir ?
-
Omurga, columna vertebralis nedir ? Görevleri nelerdir ?
-
Doğal gübreler nelerdir
-
Kimyasal (yapay) gübreler nelerdir
-
Kortizol Nedir
-
Semantik Nedir ?
-
Karasal Ve Sucul Biyomların Özellikleri Nelerdir ?
-
Kaç çeşit biyom vardır
-
Bitki Ve Hayvanların Yeryüzündeki Dağılımını Etkileyen Faktörler Nelerdir?
-
Bitkisel dokular hakkında bilgi
-
Ekosistemde besin zinciri ve besin ağının önemi nedir ?
-
Genetik Algoritmalar