Yumurta Döken Akvaryum Balıklarında Anaç Seçimi
Balıkların büyük çoğunluğu göz önüne alındığında “yumurta dökerek” çoğalır. Üreme olgunluğuna erişen dişi balık, karnında depoladığı yumurtaları anal açıklıktan dışarıya atar.
Yumurtalar, bazı türlerde tek tek, bazı türlerde diziler, bazılarındaysa salkımlar hâlinde suya bırakılır. Bu yumurtalar, erkek balığın benzer biçimde döktüğü spermlerle, akıntı, çalkantı gibi doğal olayların da yardımıyla döllenir. Spermle karşılaşmayan yumurtalar bozulur. Döllenen yumurtalar ise başka balıklara yem olmaktan kurtulduklarında, küçük birer balık olarak doğaya katılır.
Akvaryumda bulunan balıklardan bazılarının karınlarının aşırı şekilde şişmiş olması bu balığın yumurtalı olduğunu gösterir. Bu balıklarda anüs içe doğru çökük olur. Üreme mevsiminde erkek balıkların solungaç kapakları üzerinde kabarcıklar oluşur. Bu kabarcıklar cinsiyet tayininde yararlı olur. Cinsel olgunluğa erişmeleri akvaryum koşullarına göre değişir.
Yumurta Döken Balık Türleri
Üreme biçimlerine göre yumurta dökenler kategorisinde ele alınan bu balıklar arasında aşağıdaki cins veya ailelerden (familyalar) oluşur.
Koi
Koiler havuz balıklarıdır. Sazan balıklarına çok benzerler. Tek farkları renkleridir. Koiler havuz balıkları olmasına karşın geniş hacimli akvaryumlarda bakılabilirler. Japon balıklarına göre daha serin suları sever.
Shubunkin
Shubunkinleri klasik Japonlardan ayıran en önemli özellik kuyruklarıdır. Kuyrukları tektir ve genelde uzundur. Shubunkinlerin dikkat çeken özelliklerinden biride renkleridir. Renkleri canlı ve çeşitlidir. Shubunkinler kendinden küçük Japon balıklarıyla bakılmamalıdırlar; çünkü kendinden küçük balıkların kuyruklarını parçalayabilirler. Aynı şey koiler için de geçerlidir.
Klasik Japon
Klasik Japonlar diğer Japonlara göre daha dayanıklıdır. Kuyrukları çifttir. Koi ve shubunkinlere göre daha sıcak suları severler.
Teleskop Japon
Teleskop Japonların en önemli özellikleri gözleridir. Gözleri dışa doğru çıkıktır ve teleskoba benzemektedir. Narindirler özel bakım isterler. Akıntıyı sevmezler.
Oranda
Orandaların en önemli özellikleri başlarının şişik olmasıdır. Bu şişik köpük şeklindedir. Narindirler küçük akvaryumlarda kolay hastalanıp ölürler.
Ranchu
Ranchuların en önemli özellikleri üst yüzgecinin olmamasıdır. Ayrıca orandalar gibi kafalarında köpük vardır. Narindirler yüzme yetekleri çok iyi değildir; bu yüzden akıntılı akvaryumlarda bakılmamalıdırlar.
Ryukin
Ryukinlerin en belirgin özellikleri sırtlarının kambur gibi olmasıdır. Ryukinlerin uyumsuz bir yapısı vardır. Diğer Japon balıklarıyla anlaşamayabilirler.
Torba Göz Japon
Torba göz Japonların en belirgin özellikleri gözerinin altındaki torbalardır. Ayrıca ranchu gibi bu balıklarında üst yüzgeci yoktur. Yüzme yetenekleri çok iyi değildir. Torba göz Japonların bulunduğu akvaryumlar sade olmalıdır. Çünkü dekorlar balığın göz torbalarını patlatabilir.
Tül Kuyruk Japon
Tül kuyruk Japonların klasik Japonlardan farkı kuyruk ve diğer yüzgeçleri çok uzundur. Narindirler kuyruklarına dikkat edilmelidir; bu yüzden sade bir akvaryum tercih edilmelidir.
Barbus arulius
Doğal yaşama alanı Güneydoğu Hindistan’dır. Gövdesini kaplayan geniş pullar ve bir çift bıyığı ile bilimsel olarak “Capoeta”lar arasında yer alır. Gövdesine kahverengi egemendir. Bu gövdenin yanlarında yaygın ve dağınık koyu lekeler vardır. Bu türün erkeğine sırt yüzgecinde taşıdığı uzunlamasına siyah çizgilerle dişisinden kolayca ayırmak mümkündür. Yumurtaların büyüklüğü 3 mm kadardır. Elverişli koşullar altında yumurtalar 48 saat içinde çatlar ve yavrular iki gün sonra yüzmeye başlar. Yavruların iri yapılı olması nedeniyle, yüzmeye başlar başlamaz yumurtadan yeni çıkmış artemia larvaları verilebilir.
Barbus conchonius
“Gül renkli barbus”, “yakut renkli barbus” adlarıyla da tanınır. Bunun nedeni, kırmızı rengidir. Doğal yasama alanları; Hindistan, Bengal ve Assam’dır. Boyu doğada 12–15 cm bulur. Akvaryumlarda ise coğunlukla 8 –10 cm kadar olur. Değişken renk özelliğine sahiptir. Pembe renklidir. Kuyruk yüzgeci kökünde koyu renkte benekleri bulunur. Üreme devresi içinde balığın rengi parlak kırmızı bir görünüme kavuşur. Yakut balığı adını bu nedenle almıştır. Dişi erkeğe göre biraz soluk renklidir. 22-26 oC arasında rahatlıkla yaşar. Sakin mizaçlı ve barışçıldırlar. Bununla birlikte duyarlı yapıya sahip balıklarla bir araya konulması sakıncalıdır. Akvaryumda üretilmeleri kolaydır. Barbusların genel üretim yöntemlerine uygun biçimde üretilebilir.
Barbus everetti
“Soytarı barbus” adıyla anılır. Singapur ve Bornea kökenlidir. 14 cm ulaşan büyüklüğüyle iri yapılı barbuslar arasında yer alır. Gövdesi donuk sarı-pembe, göğüs yöresi krem rengidir. Gövdeyi koyu renkte fakat fazla belirgin olmayan dört dikey çizgi süsler. Dişiler erkeklere oranla daha büyük ve açık renkli olur.
Barbus everetti, akvaryum koşulları ve üreme biçimi açısından Barbus conconinusa büyük benzerlikler gösterir. Ancak B. everetti, canlı ve kuru yemin yanı sıra yeşillik yemeyi sever. Bu amaçla onlara, ince kıyılmış marul, pazı, haşlanmış ıspanak gibi bitkisel besinlerin de arada sırada verilmesi gerekir.
Barbus filamentosus
Güneybatı Hindistan, Burma ve Seylan doğada yaşadığı yörelerdir. Büyüklüğü 14 – 15 cm’dir. Genç balıklar, çok çekici yeşil altın rengindedir. Gövdelerine vuran ışık, pullar üzerinde parıltılı yansımalar yaratır. Bu nedenle kendilerine, ışıldayan, yani “Filamentosus” adı verilmiştir. Ancak balık yaşlandığında bu özelliğini yitirir ve zeytin yeşili bir renge bürünür. Balığın kuyruk kısmına doğru koyu renkte bir benek vardır. Erkeğin sırt yüzgeci kırmızı, dişilerinki ise renksizdir. En iyi geliştikleri sıcaklık 23 - 24 oC’dir. pH'ı ise 7 derece, yani asit alkali yönünden nötr olmalıdır. Akvaryumda kolay yumurta döker. Ancak kendi yumurtalarına çok düşkün olmaları nedeniyle yumurta dökümünden önce canlı yemle beslenmelidir.
Barbus lateristriga
Akvaryumlurda görülen en iri Barbuslardan biridir. Doğada yaşayan yaban türlerinin boyu 20 cm, akvaryumda üretilenlerin boyu ise ortalama 14 cm’dir. Nadiren 16 cm’ye erişir. Doğal ortamda yayıldıkları alanlar: Java, Borneo, Sumatra, Malaya ve Taylant'tır.
Birkaç değişik rengi görülür. Daha çok gümüşi renkte veya soluk sarıdır. Nadiren sarı - turuncu renklileri görülür. Balığın gövdesini adeta ortadan ikiye bölen koyu siyah renkte dikey çizgiyi, kuyruk kökünden gelen bir siyah yatay çizgi keser. Bu özelliği onu çekici kılar. Ancak balık yaşlandıkça gövdeyi süsleyen koyu renkli çizgiler griye dönüşür.
Canlı ve hareketli balıklardır. Büyüklükleri nedeniyle geniş akvaryumlar gerektirirler. Canlı yemlere karşı büyük bir düşkünlükleri vardır. İri supiresi, tubifex kurtları ve uygun büyüklükte kıyılmış toprak kurtları, onlar için ideal besinlerdir. Üremeleri tüm Barbus ailesinde olduğu gibidir.
Barbus oligolepis
Sumatra kökenlidir. Ancak 5 cm’ye ulaşabilen boyuyla “Cüce Barbuslar” arasında yer alır. Çok göz alıcı, hareketli ve oyuncu bir türdür. Erkeğin gövdesinin üstü, ışıltılı yeşil-mavi, göğüs ve karnı ise portakal rengidir. Özellikle üreme devresinde, bu portakal rengin yüzgeçlerde de belirgin olduğu görülür. Gövdeyi ayrıca, siyah renkte küçük ve düzensiz çizgiler süsler. Bu çizgiler balığın görünümünü daha da ilginç kılar. Dişiye egemen olan renk ise gri-yeşildir. Yüzgeçler erkeğinin aksine renksizdir.
Bu balıklar her türlü yemi iştahla yer. En iyi geliştikleri sıcaklık 24 oC’dir. Üreme 26–27 oC’de daha kolay gerçekleşir. Diğer türlere oranla akvaryumda daha zor üreme dönemine girer. Bununla birlikte, aradıkları ortam sağlanır, beslenmelerine özen gösterilir ve çift uygun dönem içinde üremeye sokulursa üretimin başarılı ve verimli olmaması için hiçbir neden yoktur.
Barbus schuberti
Büyüklüğü ortalama 6 cm’dir. Balığın tüm gövdesine egemen olan pembe-turuncu renk yer yer açılıp koyulaşır. Ayrıca üreme döneminde daha canlı ve parlaktır. Balığın karın ve göğsü açık eflatun renktedir. Kuyruk kökünde irice siyah bir beneği ve tüm gövdeye yayılan küçük siyah noktaları vardır.
Bu balıklar ailenin pek çok üyesi gibi, asit-alkali yönünden nötr sulardan hoşlanır. Ayrıca akvaryum sularının kireçsiz olmasına özen gösterilmelidir. 24 oC en iyi uyum gösterdikleri sıcaklıktır. Üremeleri 26 oC’de daha kolay gerçekleşir. Canlı yemden hoşlanır. Sürekli kuru yemle besleme sağlıklarını bozar.
Barbus titteya
Seylan adasının tatlı sularından akvaryumlara girmiştir. Akvaryum balıklarında pek az görülen değişik renk tonları nedeniyle “kiraz barbus” adıyla anılır. Kiraz rengini anımsatan sarı pembe bir renk tüm gövdeye hâkimdir. Nadiren kırmızı renklileri görülür. Bu kiraz renkli gövdeyi, ağızdan başlayan, göz üzerinden geçerek kuyruk köküne devam eden, inişli çıkışlı uçlarıyla grafiği anımsatan titrek bir çizgi süsler.
Barbus titteya, küçük Barbuslar arasında yer alır. Son derece uysal, barışçıl ve karma akvaryumlar için elverişlidir. Üretilmelerindeki kolaylık nedeniylede, akvaryuma yeni başlayan için önerilebilecek bir türdür.
Üretimleri, Barbusların genel üretimine uyar. Ancak erkeğin çok etkin olması nedeniyle alışılmışın dışında, bir erkeğe iki dişi koymak daha iyi sonuç vermektedir. En iyi geliştikleri sıcaklık 23 – 26 oC’dir. Akvaryum sularının pH’ı 7, DH’ı ise 4 – 8 derece arasında olmalıdır. Yani yumuşak ve asit-alkali yönünden nötr sulardan hoşlanır. Kuru yemle beslenebilirlerse de haftada bir iki kez canlı yem verilmesi, sağlıkları ve gelişimleri açısından zorunludur.
Barbus tetrazona
Doğal yaşama alanı Sumatra ve Borneo olan bu balık, akvaryumseverler arasında çok beğenilen ve yaygın olarak yetiştirilen bir türdür. Renk ve desen benzerliği kadar hareketlerindeki çabukluk nedeniyle de “kaplan barbus” takma adıyla tanınır. Dekoratif oluşlarından başka, çok hareketlidirler, ani dalış ve çıkışlar, sert ve keskin dönüşler yapar.
Çok hareketli olmalarına karşın saldırgan değildir. Ancak, “Skalarya” ve “Gromi”ler gibi saçak kuyrukları ve uzantıları olan balıklara sataşıp rahatsız eder. Böyle balıkların bulunmadığı karma akvaryumlara konulabilir. En iyi bağdaştıkları diğer balıklar arasında, Zebra, Penguen, Tetrableck, Neon balığı ve benzerleri sayılabilir.
Bu balık, renk ve büyüklük açısından bazı çeşitlenmeler gösterir. İri türlerin boyu 7,5 - 8 cm’dir fakat çoğunluğunun 5 cm boyundadır. Gövdeye egemen olan temel renk, çoğunlukla açık sarı - pembedir. Ancak canlı turuncu renkte ve parlak kırmızı yüzgeçli olanlar da vardır. Bazı türlerde ise gövdeyi kaplayan pulların saydam olması nedeniyle balık, iç organları görülebilen saydamlıktadır.
Bütün bu çeşitlenmelerin tümünde, dört geniş ve koyu siyah çizgi gövdeyi dikey doğrultuda geçerek süsler. Bu çizgilerden birincisi göz üzerinde, ikinci ve üçüncüsü sırt yüzgecinin hemen başlangıcında ve sonunda dördüncüsü ise kuyruk kökünde bulunur. Sırt yüzgeçlerinin gövdeye yakın olan büyük bir bölümü de siyah renktedir. Diğer yüzgeçler ve sırt yüzgecinin kenarı bazı türlerde çok canlı kırmızı, bazılarında açık pembe, bazılarında ise renksizdir. Tetrazonlar, 23–25 oC arasındaki sıcaklıkta, bekletilmiş kireçsiz nötr sular ve canlı yemlerden hoşlanır.
Barbus pentazona
Kısaca “Pentazon” adıyla tanınır. “Tetrazon”a her bakımdan çok benzer ve ondan yalnızca gövdesini süsleyen dikey bant sayısının dört yerine beş oluşuyla ayrılır. Gövdeyi süsleyen koyu rekli dikey bantların Tetrazona oranla daha ince oluşu da hemen göze batan özelliklerinden biridir. Barbus pentazona, güney Çin ve Malaysiya kökenlidir. Tetrazon ile akrabalıkları vardır. Bu nedenle, yaşama, beslenme ve üreme özellikleriyle ona büyük benzerlik gösterir.
Barbus nigrofasciatus
Tanındığı diğer adı “Kara Yakut” tur. Anavatanı Seylan olan bu balık, ailesinin en güzel üyelerinden biridir. 5–6 cm uzunluğundadır. Geniş yapılı olan gövdesini, Tetrazonda olduğunca dört dikey bant süsler. Ancak bu renk özelliği değişkendir. Üreme devresi içinde bu bantlar kaybolur. Balığın rengi büyük bir bölümüyle koyu kırmızıya dönüşür. Baş, göğüs ve karın yöresi üzerinde altın parıltısıyla ışıldayan benekleri bulunan bu kırmızı alan, sırt kuyruk ve yüzgeçleri kaplıyan siyah kısım, yarattığı zıtlıkla daha da çekicidir. Dişiler daha soluk renkleriyle kolayca tanınır. Yaşama, beslenme ve üremeleri, ailenin diğer küçük yapılı üyelerine tam bir uyum gösterir.
Barbus gelius
Altın Barbus adıyla tanınır. Ana yurdu, Orissa, Bengal ve Assam gibi uzak doğu ülkeleridir. Boyları, ortalama 3 cm kadardır. Doğada bile 5 cm den büyüklerine rastlanmaz. Bıyıkları yoktur. Gövdelerine egemen olan altın sarısı renkleri nedeniyle Altın Barbus adıyla tanınır. Gövdenin yanlarında düzensiz siyah benekler görülür. Üreme devrelerinin dışında cinsiyet ayırımı yapmak biraz güçtür. Dişisi erkeğine oranla biraz daha iridir ve üreme zamanı karnı belirgin biçimde şişkinleşir.
Barbuslann genel üretim yöntemleriyle kolayca yavru alınır. Yumurtalar 24 saat içinde çatlar ve yavrular serbest olarak yüzmeksizin 48 saat kadar bulundukları yerde asılı kalırlar. Bu süre içinde vitellus keselerindeki besini tüketerek gelişimlerini tamamlar ve serbest olarak yüzmeye başlar. Yavruların bakım ve beslenmeleri Tetrazonlarda olduğu gibidir.
Barbus hustaerti
Doğal yaşama alanı, Afrika'da Aşağı Kongo Havzası'dır. Canlı ve zengin renk düzenindeki benzerlik nedeniyle “kelebek balığı" adıyla anılır. Amerika ve Avrupa'da yaygındır. Gövdelerinin temel rengi, yer yer altın rengi parıltılara sahip sarı-esmerdir. Göğüs ve karın yöresi gümüş rengi, yüzgeçler ise parlak turuncudur. Gövdede, biri solungaç kapaklarının hemen bitiminde, biri gövdenin tam ortasında, diğeri kuyruk kökünde olmak üzere koyu siyah renkte üç leke vardır. Ayrıca erkeklerin sırt ve anal yüzgeçlerinin sonları siyah lekelidir. Dişilerde ise bu leke görülmez.
Bu balıkların sularının asit-alkali açısından pH 7 yani nötr, sertliğinin ise 2 DH olması zorunludur. Aksi hâlde akvaryumda yaşatılmaları mümkün olmaz. En iyi geliştikleri sıcaklık 26 – 28 oC’dir. Beslenmelerinde kuru yemden de yararlanılabilir, bununla birlikte özelikle canlı yemden hoşlanır.
Brachidanio albolineatus
Doğal yaşama alanları, Güneydoğu Hindistan, Burma ve Malaya'dır. Karma akvaryumlar için elverişli, boyu 5 cm ulaşan küçük ve sevimli bir balıktır. Gövdenin yanlarını tam ortadan bölen yatay doğrultuda portakal rengi bir çizgi ona ayrı bir çekicilik kazandırır. Daha çok “inci danio” adıyla tanınır. Bunun nedeni, gövdesine ışık vurduğunda inciden yapılmış gibi bir görntü oluşur. Balığın temel rengi, genel olarak yeşille canlı mavi karışımıdır. Az da olsa altın renginde olanları da görülebilmektedir. Üremeleri, yaşama ve beslenme özellikleri, tümüyle ailelerine uygundur. Dişisi erkeğinden, daha yuvarlak gövdesi ve daha soluk rengiyle ayırt edilir. En iyi geliştikleri sıcaklık 23 - 28 oC’dir. Üretim sıcaklığı olarak ise 28 oC tavsiye edilir.
Brachydanio frankei
1963 yılında Hindistan'da bulunmuş ve yaygınlaşmıştır. Sahip olduğu renk düzeni ve deseni nedeniyle daha çok “leopar danio” veya “leopar balığı” adlarıyla tanınır. Gövdenin temel rengi kirli sarıdır. Bunun üzerinde ona leopar deseni özelliğini kazandıran lacivert-siyah benekleri vardır. Büyüklükleri 5 -7,5 cm arasında değişir. Dişileri erkeklerine oranla daha geniş bedenlidir. Döl verme devresi yaklaştıkça karınlarının belirgin biçimde şişkinleştiği göze çarpar.
Brachydanio nigrofasciatus
Doğal yaşama alanı Burma olan bu güzel balığın büyüklüğü en fazla 5 cm ulaşır. Ailenin diğer üyeleri gibi barışçıl ve hareketlidir. Gövdenin temel rengi tatlı bir kahverengidir. Bu temel renk üzerinde gövdeyi baştan kuyruğa geçen parlak mavi iki çizgi görülür. Çizginin altında ise sarı renk egemendir. Burada yer alan koyu renk benekler balığa “benekli danio” adını kazandırmıştır. Bu görünüm ve özellikleriyle balık, Zebra Balığı ile Leopar balığının melezi izlenimini verir.
Brachydanio rerio
Hindistan orjinli bir balıktır. Doğal yaşama alanları Bengal dolaylarıdır. Temel rengi sarı ve gümüşi olmak üzere iki türü ayırt edilir. Bu temel renkler üzerinde bulunan ve baştan kuyruk sonuna değin uzanan lacivert-yeşil metalik ışıltılı çizgiler ona çok çekici bir görünüş kazandırır. Bu renk düzeni nedeniyle bilimsel adından çok, “zebra balığı” olarak anılır.
Son derece hareketlidir. Durmak yorulmak bilmez. Akvaryumun bir ucundan diğerine gider durur. Sakin ve barışçıldır. Diğer balıklara sataşmaz, onları rahatsız etmez, birlikte uyumla yaşar. Bu özellikleriyle karma akvaryumlar için ideal balıklar arasında yer alır.
Danio devario
Anayurdu, Kuzeybatı Hindistan sularıdır. Özellikle Bengal dolaylarında yaygındır. Uzunluğu 10 cm bulan geniş gövdesi, çevik ve hızlı yüzer. Diğer balıklara barışçıl ve uyumludur. İri olmalarına rağmen hantal değillerdir. Kendilerine yeterince geniş ortam sağlandığında, Brachydanio'lar gibi enerjik ve hareketlidir. Gövdelerine egemen olan temel renk, parlak gümüşi mavidir. Bu parlaklığın gövdenin altına doğru canlılığını yitirip solduğu görülür. Sırt yüzgecinden başlıyan üç mavi çizgi kuyruk köküne doğru uzanır ve kuyruk yüzgecinin üst bölümünde devam eder. Gövdeyi dikine kesen parıltılı birkaç ince sarı çizgi, balığa renk zenginliği kazandırır.
En iyi geliştikleri ortam, kireç bulundurmayan nötr ve 24-27 oC sıcaklıktaki sulardır. Canlı ve kuru yemleri ayırt etmeksizin yer.
Danio malabaricus
Doğal yaşama alanları, Malabar ve Seylan'ın tatlı sularıdır. Malabar kökenli oluşu nedeniyle “malabarikus” yani, Malabarlı adıyla anılır. Bir diğer adı da “dev zebra”dır. Doğada boyu genellikle 12 cm’ye, bazen 14 cm’ye ulaşanları da görülür. Bununla birlikte akvaryumlarda nadiren 10 cm’yi aşar. Büyüklüklerine rağmen barışçıldır. Karma akvaryumlarda beslenmeleri mümkündür. Ancak çok küçük balıklarla bir arada bulunmaları sakınca yaratabilir. Dev zebra’nın sırtı gri-yeşil renkte ve metalik ışıltılıdır. Tüm gövdeyi yanlarda, solungaç kapaklarından kuyruğa kadar uzanan dört mavi bant kateder. Bu bantlardan altta yer alan ikisi daha parlak ve koyu, üsttekiler ise açık ve soluk renktedir. Mavi bantlar arasında sarı renkte dört çizgi vardır.
Labeo bicolor
Ülkemizde çok sevilen ve oldukça yaygın bir türdür. Kadife matlığında pürüzsüz siyah bir bedenin sonunda parlak ve canlı narçiçeği kırmızısı bir kuyruk yüzgecine sahip oluşu, ona çok çekici olan görünümünü kazandırır.
Büyüklüğü 10–12 cm kadardır. Kendi türü içinde geçimsiz ve kıskanç olmasına, bölgesini savunmak amacıyla çekinmeksizin kavgaya tutuşmasına karşın, karma akvaryumlarda diğer balıklara karşı son derece uysal ve barışçıdır.
Kayalar ve otlar arasında dolaşarak titiz bir araştırmacı gibi her yaprağı, her taşı dikkatle inceler, besinini seçer, çevreyi yosunlardan arındırır. Kuru yemlere ilgi göstermez. Küçük canlı yemler, enfüzuvarlar ve yosunlar onun en çok tercih ettiği yemlerdir. Canlı yemler arasında en çok sevdikleri yuvarlak kurtçuklardır. Tubifex gibi gövdelerinin bir bölümünü kuma gömen bu kurtları çok sever.
Cinsiyet ayırımları oldukça güçtür. Dişi, erkeğe oranla biraz daha geniş olan gövdesiyle, tanınabilir. Akvaryumda üretilmeleri büyük özen gerektirir.
Labeo erythrurus
Büyüklüğü yaklaşık Labeo bicolor kadardır. Yaşama, beslenme ve üreme özellikleriyle de Labeo bicolor’a büyük benzerlik gösterir. Taylant kökenlidir. Boyu 9–11 cm kadardır. Akvaryumda üretilmeleri büyük özen gerektirir. 26–28 oC en iyi geliştikleri sıcaklık kuşağıdır. Canlı yem ve yosunla beslenir. Kuru yemlere hiç ilgi göstermez.
Labeo frenatus
Doğal yaşama alanı Kuzey Tayland sularıdır. Ailenin diğer iki üyesine oranla daha gösterişsiz bir türdür. Büyüklüğü 8 cm kadardır. Gövdenin yanları zeytin yeşili renkte olup göğsü ve karnı bronzla beyaz arasında değişir. Kuyruk kökünde koyu bir beneğe sahiptir. Erkeğinin kuyruk yüzgeci siyah bir kenarla çevrelenmiştir. Yaşama, beslenme ve üreme özellikleriyle ailenin diğer üyelerine uyum gösterir.
Rasbora heteramorpha
Rasbora ailesinin en beğenilen ve tüm dünyada en yaygın olan üyesidir. Bilimsel adından çok soytarı balığı lakabıyla tanınır. Doğal yaşama alanları, Malaya Yarımadası, Taylant ve Doğu Sumatra'dır. Boyu 4–5 cm’yi ancak bulan küçük bir türdür. Bütün sırtı ve kuyruk yüzgecinin kenarları kırmızı renkte bir çizgi ile çevrelenmiştir. Bu çevrenin içi, tabanı karın yöresinde, tepe noktası kuyruk kökünde bulunan, mor renkte üçgen biçimli bir leke ile süslüdür. Göğüs ve karın da yaygın olan pembe rengin bu üçgen lekenin çevresinde biraz daha koyulaşarak yer alması, balığın çekiciliğini daha da artırır. Sırt yüzgeci ayrıca, gövdeye eğik olarak inen kırmızı damarlarla süslüdür.
Rasbora borapatensis
Tayland kökenli olan bu balığın boyu, doğada 6,5 cm’ye erişir. Ancak akvaryumun sınırlı olanakları içinde genellikle 5 cm’yi pek aşmaz. Temel rengi sarı-yeşil olup göğüs bölgesi gümüşidir. Balığın her iki yanını, solungaç kapağı üzerinden başlayan ve kuyruk köküne kadar devam eden siyah bir çizgi süsler. Bu siyah çizginin hemen üzerinde, altın renginde ince ve parlak bir bant daha vardır.
Erkeği, dişisinden biraz daha küçük oluşu ve daha ince gövdesiyle ayırt edilir. Yaşama, beslenme ve üreme özellikleriyle soytarı balığına uyum gösterir.
Rasbora caudimaculata
Malaya ve Sumatra kökenli olan bu balık “dev makaskuyruk” veya “üç çizgili rasbora” adlarıyla da tanınır. Rasboraların en irisidir. Doğada büyüklükleri 15 – 18 cm kadarsa da akvaryumlarda genellikle 8 cm’den fazla büyümez. Makas kuyruk adıyla anılması, iki çatallı kuyruğunun bir makası anımsatır biçimde açılıp kapanmasından kaynaklanır.
Balık, menekşe ve pembe yansımalar yapan, çelik mavisi ile mavi-yeşil arasında değişen bir renge sahiptir. Gövdede uzunlamasına çizgiler görülür. Kuyruğundaki kırmızı renk ona çekicilik verir. Çok hareketli ve aktif bir balıktır. Yumuşak ve hafif asitli sulardan ve 26 – 28oC sıcaklıktan hoşlanır.
Canlı ve kuru yemlerle beslenebilir. Dişiler, erkeklere oranla daha geniş gövdeleri ve şişkin karınlarıyla tanınır. Üretimleri Rasbora heteromorpha'da olduğu gibidir.
Rasbora elegans
Zarif rasbora, iki benekli rasbora adlarıyla da tanınır. Doğal yaşama alanları, Malaya Yarımadası ile yakınındaki adalardır. Doğada büyüklüğü 12–13 cm kadardır. Akvaryumlarda daha küçük olur.
Gümüşi renkte gövdesi, yanlarda iki koyu renk benekle süslüdür. Bunlardan biri sırt yüzgecinin hemen altında, diğeri kuyruk kökündedir. Sırtta ise altın parıltılı pullar yer alır. Canlı yemleri çok severler.
Rasbora kalochroma
Maskara balığı adıyla isim yapmıştır. Gövdenin temel rengi, sırtta turuncu pembe, karın yöresinde ise sarı-pembedir. Gövdeyi her iki yanda iki tane lacivert-siyah yuvarlak benek süsler. Bu beneklerden biri, solungaç kapaklarının hemen yanında, diğeri ise gövdenin ortasındadır.
Anavatanı Malaya Yarımadası olan bu balığın büyüklüğü 6–7 cm kadardır. Dişisini erkekten ayırmak güçtür. Çünkü birbirlerine son derece benzer. Üremeleri, yaşama ve beslenmeleri gibi özellikleri ailesine benzer.
Rasbora maculata
Sumatra ve Malaya yarımadası bu balığın doğal yaşama alanlarıdır. Boyunun ancak 2 cm kadar olması, onu “Cüce Rasbora” adıyla tanıtmıştır. Bir diğer adı da “benekli rasbora” dır.
Erkeğin gövdesi altın sarısı renginde olup tatlı pembe ışıltılar taşır. Göğüs bölgesi ise portakal rengidir. Gövdenin her iki yanında, çevresi kırmızı hareli koyu renk bir benek yer alır. Dişisi, renklerinin erkeğe oranla daha soluk olması, gövdesinin daha geniş bulunması ve koyu renkte iki beneğe sahip olması nedeniyle kolayca tanınır.
Sağlıklı yaşamalarını ve doğal etkinliklerini tümüyle göstermelerini sağlamak için aradıkları ortam ve koşulları yerine getirmek gerekir. Bu balıkların konulacağı akvaryumun arka yüzeyi siyah bir kartonla kaplanmalı ve akvaryumun önden gün ışığı alması sağlanmalıdır. Üstten yapılacak kuvvetli ışıklandırma sakıncalıdır. Akvaryumda yumuşak sular, tercihen yağmur suyu kullanılmalıdır. Suyun asit alkali oranı ise pH 6,3 olmalıdır.
Rasbora meimkeni
Daha çok, “siyah çizgili rasbora” adıyla tanınır. Sumatra kökenli olup akvaryumlarda pek sık rastlanılmaz. Boyu doğada 7 cm’dir. Akvaryumlarda daha küçüktür. İnce ve uzun biçimli gövdesine egemen olan bakır kızılı rengi, balığa göz alıcı bir görünüm kazandırır. Balığa renk zenginliği kazandıran diğer bir özellik, solungaç kapakları üzerinden başlıyan ve kuyruk köküne kadar kesintisiz devam edip gövdeyi ortadan ikiye bölen koyu siyah kuşaktır. Bu çizginin hemen üzerinde ve boydan boya uzanan açık renkte ikinci bir çizgi yardır.
Rasbora pauciperforata
Gövdeyi baştanbaşa süsleyen parlak kırmızı renk kuşağı nedeniyle “kırmızıçizgili rasbora” adı verilir. Bu balıkta karın kısmı gümüşi renkte ve yarı saydam görünümdedir. Sırt ise sarı-yeşildir. Gövdeyi göz üzerinden kuyruk kökünde çok küçük kırmızı noktacıkların sık bir biçimde yanyana gelmesiyle oluşmuş parlak bir çizgi bulunur. Bunun hemen altında siyah renkte ince bir çizgi uzanır. Yüzgeçler parlak, ışıltılı damarlı ve saydam yapıdadır.
Doğal yaşama alanı Sumatra'dır. Boyu 6 cm’dir. Üretimlerinde, küçük boyutlu, tümüyle camdan oluşturulmuş akvaryumların kullanılması ve tabanda naylon iplik karışımından yararlanılması daha olumlu sonuç vermektedir.
Rasbora somphongsi
Rasbora meinkeni’nin küçük bir benzeridir. Boyu 3,5 cm’yi ancak bulur. Rasbora meinkeni’den ayrılan diğer bir özelliği, gövdede bulunan koyu renk çizginin gövdenin ortasında başlayıp kuyruk kökünde bitmesidir.
Son derece barışçıl olması nedeniyle karma akvaryumlarda beslenebilir. Besin olarak karma yem kullanılmalıdır. Yumurtalarını Mryophillum türü bitkilerin yapraklarına bırakmaktan hoşlanır. Sert olmayan hafif asitli sularda, çok iyi bltkilendirilmiş ve arka yüzeyi karartılmış akvaryumlarda daha iyi gelişir. En sevdiği sıcaklık 26 – 28 oC arasıdır.
Rasbora vaterifloria
“Suçiçeği” veya “ateş rasbora” adlarıyla bilinir. Bu adlar ona. gözalıcı parlak kırmızı rengi nedeniyle verilmiştir. Seylan kökenlidir ve büyüklüğü 4 cm’dir. Bu balıklarda gövdenin sırt bölümü turuncu pembedir. Göğüs bölgesi ve bütün yüzgeçler canlı portakal rengindedir. Dişiler, erkeklerden daha soluk renkli oluşları ve karınlarının şişkinliğiyle ayırt edilir.
Ilıman iklimin egemen olduğu Seylan kökenli oluşları nedeniyle 26–28 oC’deki yüksek sıcaklığı sever. Ayrıca, yumuşak ve hafif asitli sulardan hoşlanır.
Üremeleri genel olarak Rasbora ailesinin genel özelliklerine uyum gösterir. Ancak, yarı yapışıcı yumurtalarını bitki yapraklarına yapıştırdıkları kadar akvaryum tabanına gelişigüzel döktükleri de olur. Bu balıklardan loş ışıklı akvaryumlarda daha kolay döl alınabilmektedir. Yavrular son derece dayanıksızdır. Onları, su niteliğinde oluşabilecek değişikliklerden ve su ısısındaki düşmelerden korumak gerekir.
EVCİL HAYVAN DOSTLARIMIZ
-
Kuş Yemlerinin Çimlendirilmesi
-
Kuşlarda İyot Eksikliği
-
Kuşlarda Tüy Yolma Alışkanlıkları
-
Kuşlarda tüy çeşitleri ve tüy bakımı
-
Kuşlarda Bakteriyel Hastalıklar
-
Kuşlarda Gaga Kırılması veya Yaralanması
-
Kuşlarda Yumurta Sıkışması veya Yumurta Bağlanması
-
Kuşlarda Yaygın Göz Hastalıkları
-
Kuşlarda Hava Kesesi Akarı Enfeksiyonu
-
Balıklarda Mantar Enfeksiyonları Nasıl Gelişir
-
Kaplumbağa Tankınızın Su Kalitesini Nasıl Kontrol Edebilirsiniz?
-
Kuşlarda Oluşan Tüy Kistleri
-
Kuşlar da Kalsiyumun Eksikliğinde ortaya çıkan semptomlar?
-
Muhabbet Kuşları Nasıl Beslenir ?
-
Gouldian Finch ya da Gökkuşağı İspinozu